شرط بندی انفجار

در 4 ژوئن 1972 ، داجرز شماره لباس یکنواخت خود را ، 42 ، در کنار کسانی که روی کمپانلا (39) و سندی کوفاکس (32) بازنشسته کرد. از سال 1957 تا 1964 ، رابینسون معاون پرسنل Chock full o'Nuts بود. او اولین سیاه پوستی بود که به عنوان معاون رئیس یک شرکت بزرگ آمریکایی خدمت کرد. رابینسون همیشه شغل تجاری خود را پیشبرد اهداف سیاه پوستان در تجارت و صنعت می دانست.  رابینسون همچنین در سال 1957 ریاست صندوق آزادی میلیون دلاری NAACP را بر عهده داشت و تا سال 1967 در هیئت مدیره این سازمان فعالیت می کرد. در سال 1964 ، او به همراه تاجر هارلم ، دانبار مک لورین ، بانک ملی آزادی - یک بانک تجاری متعلق به سیاه پوستان و اداره شده در هارلم - کمک کرد. وی همچنین به عنوان اولین رئیس هیئت مدیره بانک خدمت کرد. در سال 1970 ، رابینسون شرکت ساختمانی جکی رابینسون را برای ساخت مسکن برای خانواده های کم درآمد تأسیس کرد.

رابینسون در طول زندگی خود پس از بیس بال در سیاست فعال بود. وی خود را به عنوان یک مستقل سیاسی معرفی کرد، اگرچه در مورد چندین مسئله ، از جمله جنگ ویتنام ، نظرات محافظه کارانه ای داشت (او یک بار برای دفاع از سیاست نظامی دولت جانسون به مارتین لوتر کینگ جونیور نوشت). رابینسون پس از حمایت از ریچارد نیکسون در مسابقه ریاست جمهوری خود در سال 1960 علیه جان اف کندی ، بعداً رابی را به خاطر موضع خود در مورد حقوق مدنی ستایش کرد. رابینسون از مخالفت محافظه کار جمهوری خواه با قانون حقوق مدنی در سال 1964 عصبانی شد. وی یکی از شش مدیر ملی مبارزات انتخاباتی نلسون راکفلر شد که به عنوان نامزد جمهوری خواه برای انتخابات ریاست جمهوری 1964 معرفی شد. پس از اینکه حزب سناتور باری گلدواتر از آریزونا را به جای خود معرفی کرد ، رابینسون کنوانسیون حزب را ترک کرد و اظهار داشت که وی اکنون "درک بهتری از احساس یهودی بودن در آلمان هیتلر دارد". وی بعداً هنگامی که راکفلر در 1966 دوباره به عنوان فرماندار نیویورک انتخاب شد ، دستیار ویژه امور جامعه شد. وی وفاداری خود را به دموکرات ها تغییر داد و متعاقباً از هوبرت همفری در برابر نیکسون در سال 1968 حمایت کرد.